ΠΑΤΗΡ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΤΑΣ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΝΘΗ
Τοῦ κ. Φωτίου Ἀρ. Δημητρακοπούλου, καθηγητοῦ Βυζαντινῆς Φιλολογίας
στό Τμῆμα Φιλολογίας τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.
Αὐτός ὁ δραστικός Ἰστότοπος κατασκευάστηκε, ὥστε νά καταστεῖ ἕνα ἀφιέρωμα πρός τιμήν ἑνός συγχρόνου ἡγιασμένου λευίτη, πού ἔζησε κατά τήν ἐποχή μας στήν Πάτρα. Σχετικά μέ τόν ὄψιμο σημειοφόρο αὐτόν ἱερέα, ὁ ὁποῖος, ἄν καί ἔχει κοιμηθεῖ ὁσιακά περισσότερο ἀπό μία δεκαετία, τόσα πολλά ἀκούγονται γιά τήν ἐν Χριστῷ βιοτή του, ὥστε προκαλοῦν τόν θαυμασμό. Ἄν καί εἶναι πολλά τά σημεῖα καί τά θαυμαστά γεγονότα τά σχετικά μέ τήν ἡγιασμένη ζωή του, πού διασώζουν κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί, πού τόν γνώρισαν, ἐν τούτοις θά καταγραφοῦν ὁρισμένες πνευματικές ἐμπειρίες πρός ὠφέλεια καί παρηγοριά πρός τόν δοκιμαζόμενο σημερινό χριστιανό.
Σέ πολλούς χριστιανούς τό ὄνομα τοῦ ὑπερπολυτέκνου π. Νικολάου Πέττα εἶναι γνωστό καί σεβαστό, καί μαθαίνει κανείς ἀπό τό ὕψος τῶν χαρισμάτων, πού ἔκρυβε πολύ καλά μέσα στήν καρδιά του, ὅπως κρύβει τό ὄστρακο τόν μαργαρίτη.
Ὁ π. Νικόλαος προερχόταν ἀπό πνευματική καί ἐπιφανῆ οἰκογένεια Ἑπτανησίων, πού εἶχε ἔλθει στήν Πάτρα. Ἐκεῖ οἱ γονεῖς του μέ τά ἀδέλφια τους, ὡς μικρότερος πού ἦταν, τόν ὁδήγησαν στόν μεγάλο πνευματικό καρπό τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου π. Πενταπόλεως, τόν ἀρχιμ. Γερβάσιο Παρασκευόπουλο. Ὁ π. Γερβάσιος καί ἡ μητέρα του ἔγιναν οἱ ὁδηγοί, πού τόν διέπλασαν πνευματικά μέ περισσή θέληση.
Τά κείμενα πού ἀκολουθοῦν, παρουσιάζουν ὁρισμένες μαρτυρίες-βιώματα ἀπό τίς πολλές, πού ἔχουν καταγραφεῖ κατόπιν προτροπῆς τοῦ αἰδ. πρωτ. Στεφάνου Ἀναγνωστοπούλου καί τοῦ ὁσιολ. ἱερομ. Εὐθυμίου, ἀσκητοῦ Ἁγιορείτου, ἀπό ἔγκριτα πρόσωπα, πού ἔζησαν τόν π. Νικόλαο, ὥστε νά μήν παραπονιόμαστε ὅτι οἱ μέρες μας στεροῦνται ἀπό ἀνθρώπους πνευματικούς καί μέ θαυμαστά γεγονότα γύρω ἀπό αὐτούς. Ἡ κάθε ἐποχή ἔχει τούς δικούς της πνευματικούς ἀστέρες, πού μπορεῖ νά εἶναι δίπλα μας καί νά μήν τούς ἐντοπίσουμε ἐγκαίρως. Γιά λόγους δεοντολογίας ἀπό τά ὀνοματεπώνυμα τῶν ζώντων, ἀναφέρεται μόνο τό ὄνομά τους καί τό ἀρχικό γράμμα τοῦ ἐπώνυμου τους, ἐνῶ τῶν κεκοιμημένων καταγράφονται ὁλόκληρα. Ὅλα τά στοιχεῖα τῶν πιστῶν, πού καταθέτουν Μαρτυρίες γιά τόν π. Νικόλαο, ὑπάρχουν σέ ἀρχεῖο γιά λόγους ἀσφαλείας. Οἱ μόνες παρεμβάσεις τοῦ ἐκδότη στίς μαρτυρίες σχετίζονται μέ ὀρθογραφικά ἤ ἐκφραστικά ἀτοπήματα.
Φέτος, ὁπότε συμληρώνονται δεκατρία ἔτη ἀπό τήν κοίμησή του, κρίθηκε ἀπαραίτητο νά γραφοῦν ὁρισμένα θαυμαστά ἀπό τήν βιοτή του, γιά νά κατανοήσουν κάποιοι, πού, ὅσο ἐκεῖνος ζοῦσε, ἀδυνατοῦσαν νά καταλάβουν τό ὕψος τῆς πνευματικότητας τοῦ συγκεκριμένου ἱερέως, μέ ἀποτέλεσμα νά τόν παρεξηγοῦν καί νά δεχθεῖ μεγάλη πικρία. Γενικότερα οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ πάντα ἤθελαν νά κρύβουν τά χαρίσματά τους καί νά καλλιεργοῦν τήν σωτήρια ταπεινότητα μέχρι παρεξηγήσεως, ὥστε νά κατηγορηθοῦν ἀκόμη μέχρι ὡς καί «σαλοί». Αὐτό τό μακραίωνο δρόμο τοῦ μυστικοῦ καί ταπείνωση ἀγώνα, πού συναντᾶται συχνά στήν ὀρθόδοξη πατερικότητα, ἀκολούθησε ὁ π. Νικόλαος. Ἄς εἶναι αἰώνια ἡ μνήμη του καί ἄς εὔχεται ἀπό τό Ἄνω Θυσιαστήριο γιά μᾶς.
“Ἐνῶ ἑτοιμάζονταν νά ἀνέβουν στό διαδύκτιο αὐτές οἱ μαρτυρίες γιά τόν π. Νικόλαο, συνέβησαν μοναδικά γεγονότα στό τέλος τοῦ 2012, ὡσάν νά εἶναι σημεῖα τοῦ οὐρανοῦ. Ἡ φιλάσθενη πρεσβυτέρα τοῦ π. Νικολάου κ. Ἀνθή ταλαιπωρήθηκε γιά πολλούς μῆνες στά Νοσοκομεῖα λόγω τῆς ἀναπνευστικής της ἀνεπάρκειας. Ἐξέρχεται τόν Αὔγουστο ἀπό τό Νοσοκομεῖο, ἀλλά ἡ ὑγεία της στίς 4 Ὀκτωβρίου ἐπιδεινώνεται λόγω καρδιακοῦ ἐμφράγματος. Νοσηλεύεται γιά δύο μῆνες στήν Ἐντατική Μονάδα τοῦ ΓΝΑ στήν Ἀττική. Στήν γιορτή τοῦ Ἁγίου Νικολάου τῆς 6 Δεκεμβρίου τήν παίρνει στούς οὐρανούς ὁ π. Νικόλαος, γεγονός πού τῆς τό εἶχε προείπει μῆνες νωρίτερα. Αὐτό εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νά γίνει στήν ἑορτή τοῦ π. Νικολάου ἀνακομιδή τῶν μυροβόλων καί χρυσαφίζοντων λειψάνων του. Ἐπίσης ἐπισυνάπτεται ἔνα σημαντικότατα πόνημα, ποῦ ἐπιμελήθηκε ὁ Πρωτεπιστάτης τοῦ Ἁγίου Ὄρους, Γέροντας Μάξιμος ὁ Ἰβηρίτης μέ τίτλο «ΝΕΑΙ ΗΓΙΑΣΜΕΝΑΙ ΜΟΡΦΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ: Ὁ πατήρ Νικόλαος Πέττας (1941- 4.1.2000) καί ἡ Πρεσβυτέρα του Ἀνθή (1943-21.11.2012)». Ὁ Ὁσιολογιώτατος Πρωτεπιστάτης συγκέντρωσε τήν ἀρθογραφία καί τά ἀφιερώματα γιά τό εὐλογημένο αὐτό ζευγάρι καί τά παρουσίασε συνολικά πρός δόξα Θεοῦ.
Αὐτός ὁ δραστικός ἰστότοπος, πού θά ὀνομάζεται: «ΠΑΤΗΡ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΤΑΣ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΝΘΗ», ἔχει ὡς σκοπό τήν διάσωση διαφόρων ἀξιοθαύμαστων γεγονότων τοῦ λευιτικοῦ ζεύγους, πού ἔλαβαν χώρα ὅσο ζοῦσαν, ἀλλά καί μετά τήν κοίμησή τους. Ἐπίσης ὅσοι ἐπιθυμεῖτε νά καταθέσετε μαρτυρίες ἤ σχόλια, γιά νά ἀναρτηθοῦν μέ ἐπιλογή, μπορεῖτε νά τά ἀποστείλετε στό ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο: fdimitr@phil.uoa.gr
Καί ὅλα αὐτά γιά τήν δόξα τοῦ Θεοῦ καί γιά νά ἔχουμε ὑγιῆ πρότυπα ἐμεῖς, οἱ ἀπνευμάτιστοι σύγχρονοι ἄνθρωποι. Ἄς εἶναι αἰώνια καί ἀγήρως ἡ μνήμη τους.
Τελειώνοντας, θά κλείσω μέ τό ἱερό ἐγκώμιο, πού ἐποίησε ὁ πανοσιολογιώτατος Πρωτεπιστάτης τοῦ Ἁγίου Ὄρους Γέρων Μάξιμος Ἰβηρίτης στό ἱστορικό καί ἄκρως ἀποκαλυπτικό πόνημά του, πού φέρει τόν τίτλο: «Νέαι ἡγιασμέναι μορφαί εἰς τόν ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου: Ὁ π. Νικόλαος Πέττας (1941-4.1.2000) καί ἡ πρεσβυτέρα του Ἀνθή (1943-6.12.2012)», στό ὁποῖο ἀναφέρει ἀκριβῶς: «Χαῖρε καί ἀγάλλου περιώνυμε πόλις τῶν Ἀχαιῶν, πόλις τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, διότι ἐβλάστησας νέα ἀειθαλῆ δένδρα, χρυσίζοντα εἰς τόν ἥλιον, χρυσίζοντα εἰς τούς αἰῶνας!».
Ἔγραφα κατά τήν Νηστεία τῶν Χριστουγέννων τοῦ 2013
Ὑπεύθυνος ἱστοσελίδας: Φώτιος Ἀρ. Δημητρακόπουλος
